یکی زندگی برای انتقام  و دیگری زندگی پس از انتقام بدون احساس تباهی و حمماقت محض چرا که پس از انتقام همه چیز به جای اصلی خود باز خواهد گشت و خیانت کار انچه که  از خیانت به تو به دست اورده خواهد باخت و زندگیش چون قلب تو با اندوهی پایان نیافتنی از حسرت پر خواهد شد .هر روز تو را به یاد خواهد اورد و با خود خواهد اندیشید کاش تو را...رفاقت تو را...احساس و پاکی دنیای دوستی مان را به هیچ از این عصر تباهی نمی باختم..کاش در میانه ی خانه ی افکار در دیگری را میگشودم...در رویا در برابر در وافعیت...رویا چیست؟واقعیتی زیبا که به ان جامه ی ظهور نپوشاندیم و واقعیت چیست؟انچه دسترسی به ان برایمان اسان تر است و با امیال راحت طلبانه ی انسانی سازگارتر.رویای شما چیست؟اگر  سیاهی قلب ها ان چنان باشد که انتقام  پشیمانی به بار نیاورد بایستی نابودی بیافریند و در این میان انچه تو با انتقام یا اندوه خواهی باخت زمان است....زمان و در نهایت همه چیز در گذشته ات را خواه رویا خواه غم فراموش خواهی کرد و سرزمین جدیدی خواهی ساخت.

و این معنای حقیقی و نهایی انتقام است:عدالت و پشیمانی و زمان و فراموشی

اانتقام صبر در سکوت برای بازپس گرفتن غرور سوخته مان در جنگی نا برابر است.

انتقام بینایی چشمان تباه شده ی رویاهاست.....

انتقام به صدا در اوردن ناقوس مرگ خیانت هاست....

انتقام اغاز گشودن درهای بسته به روی کودک دردمند و پاک قلب مه الودت است

و انتقام .....